Revolutie

Je bent er zo aan gewend: internet en telefoon. Maar als het door de overheid wordt afgesloten wordt de communicatie met de familie in een ander werelddeel ineens een stuk moeilijker. Gelukkig kon ik hier op de tv zien dat er verteld werd dat er in Hurghada niets aan de hand was. Je weet toch dat iedereen dat wil horen.

Ik heb me niet onveilig gevoeld, ben ook niet bang. Wel ben ik minder hard aan het werk, kijk veel naar verschillende zenders om het nieuws te volgen. En vraag ik me af wat de toekomst gaat brengen. Nou ja, dat zien we dan wel weer.

Zo’n revolutie brengt heel wat te weeg. Gevangen ontsnapten uit gevangenissen, werden door de mensen of het leger weer gepakt of kwamen zich zelf weer aangeven. Op tv zien we honderden misdadigers die mensen overvallen en geplunderd hebben. Op tv werd ook opgeroepen om de criminelen te pakken en over te dragen aan het leger. Bij gebrek aan boeien werden ze met waslijnen of stukken plastic geboeid. Als je huis of winkel overvallen werd had je het recht de crimineel dood te slaan. Inderdaad waren er criminelen op tv met een gat in hun hoofd, die zullen er wel een flinke tik op gehad hebben van deze of gene. Ook waren er verhalen over mensen die de bewakers doodden en de gevangenen lieten ontsnappen, ze hadden zelfs kleding bij zich en auto’s geregeld… wat dat nou weer voor mensen zijn… het zal wel worden uitgezocht. Er zijn toch altijd partijen die willen profiteren van de gelegenheid om rottigheid uit te halen.
Fijn is het om te zien dat alle mensen samenwerken om het gemeenschappelijke doel te bereiken. Fijn is het te zien dat de mensen zelf het Tahrir plein schoonvegen, afval ophalen en schoon houden. Hahaha, nu hier nog. In onze straat begint het al een beetje te lukken, de mensen aan de overkant zien we nu ook steeds naar de container lopen…. Nu de achterburen nog.

Hier wordt er ook veel gepraat, maar van actie komt het amper. 200 mensen liepen op vrijdag door de Nasr straat naar het gemeentehuis en hebben daar wat staan roepen, niets kapot ofzo. Het verkeer krijgt voorrang van de demonstranten.

Het verdriet over 300 doden (vooral jonge mensen van begin 20) is groot. (moet inderdaad wel eens een traantje wegslikken als ik dat zo zie op tv) Maar wat goed nieuws is: de tv-zenders lappen alle regels die ze hebben opgelegd gekregen aan hun laars. De laatste dagen praten ze over heel veel onderwerpen die daarvoor nooit aan bod kwamen; ze laten zelfs de voor de politie belastende filmpjes zien! Bovendien hebben ze de mensen beloofd dat de programmering zonder censuur zal zijn, eerlijk.

Je merkt dat er nieuwe spirit boven komt, een nieuwe energie. Veranderen, dat is wat veel mensen willen. Toch knaagt ook de onzekerheid, naast de hoop op een beter leven waarin de rijkdom eerlijker wordt verdeeld. Als alles goed gaat is er veel te verwachten: de minister van Toerisme heeft bezittingen ter waarde van 60 miljard dollar, nog een andere minister en zakenman (Ahmed Ezz) heeft 60 miljard op zijn rekening, Hosni zelf wordt op 70 miljard geschat en wie weet wat er nog meer boven water komt aan corrupte praktijken.

Hier in Hurghada begrijpen de mensen niet waarom alle toeristen weggehaald zijn. Er is hier helemaal niets gebeurd, de mensen waren hier veilig. Nu zijn heel veel hotels gesloten en hebben veel bedrijven verlies door gederfde inkomsten.
Men kijkt hoopvol naar de komende weken, misschien dat alles weer opstart en het leven weer kan doorgaan.